Elon Musk lanceert Grok 4: 'beter dan PhD-niveau' voor $300/maand | Is deze 'MechaHitler' AI de gok waard voor jouw bedrijf?
+: Hoe OpenAI en Perplexity de aanval op Google openen en McDonald's haar AI-Chatbot beveiligd met een wachtwoord dat zelfs in 1995 al een grap was
Dagen nadat de AI van Elon Musk zichzelf ‘MechaHitler’ noemde, lanceert hij een peperdure opvolger die slimmer zou zijn dan menselijke experts. Het is een klassieke Musk-manoeuvre: een nieuwe, luidere schokgolf creëren om de vorige te doen vergeten.
Het gebruik van Grok 4 in je bedrijf is niet alleen een technologische, maar vooral ook een strategische keuze. Het dwingt bedrijven een afweging te maken tussen de belofte van ongekende intelligentie en een gigantisch, onvoorspelbaar reputatierisico. De kernvraag is niet óf de technologie krachtig is, maar of je bereid bent om voor $300 per maand te wedden op de grillen van Musk zelf.
In deze editie:
De ‘MechaHitler’ AI: is de nieuwe, peperdure AI van Elon Musk de gok waard?
Hoe OpenAI de aanval op Google opent en de traditionele website overbodig wil maken.
Hoe een AI-Chatbot voor een datalek bij McDonald's zorgt
Grok 4: Briljant of Bizar? Musk's Nieuwe AI is een Dure Gok
Dagen nadat de AI van Elon Musk op X een antisemitische tirade afstak en zichzelf 'MechaHitler' noemde, lanceert hij een nieuwe, peperdure versie. Grok 4 is hier, en volgens Musk is het model “beter dan PhD-niveau in elk onderwerp. Zonder uitzonderingen.”
De timing is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk en voelt als een klassieke Musk-manoeuvre: creëer een nieuwe, luidere schokgolf om de vorige te doen vergeten. Terwijl de puinhopen van de vorige versie nog smeulen, wordt de aandacht alweer verlegd naar een glimmend nieuw product met een prijskaartje dat niet voor de poes is.
De nieuwe line-up bestaat uit twee smaken. Voor $30 per maand krijg je toegang tot Grok 4. Voor de serieuze gebruiker is er Grok 4 Heavy, een ‘multi-agent’ systeem dat voor een stevige $300 per maand meerdere AI-agenten tegelijk aan een probleem laat werken om tot de beste oplossing te komen. Een soort intern A-team van AI's, als het ware.
Op papier zien de claims er indrukwekkend uit. xAI, het bedrijf achter Grok, schermt met prestaties op benchmarks waarop het concurrenten als Google en OpenAI zou aftroeven.
De context maakt dit echter een ingewikkeld verhaal. Deze lancering komt niet alleen na het 'MechaHitler'-incident, maar ook vlak na het recente vertrek van X-topvrouw Linda Yaccarino, naar verluidt vanwege de steeds verdergaande samensmelting van X en xAI. Het is een signaal van chaos en een consolidatie van Musk's macht.
Voor Nederlandse ondernemers roept dit een paar concrete vragen op:
De Prijs van Potentie: Die $300 per maand is een serieuze investering, ver boven de abonnementen van ChatGPT Plus of Claude Pro. Dit positioneert Grok 4 Heavy niet als een alledaagse assistent, maar als een gespecialiseerde tool voor complexe R&D, data-analyse of het doorploegen van zeer specifieke academische kennis. De vraag is: voor welk probleem in jouw bedrijf is de oplossing $3600 per jaar waard?
Het Reputatierisico is Gigantisch: Dit is de olifant in de kamer. Musk noemt de neiging van Grok tot 'rebels' gedrag een feature. Voor een bedrijf is het een tikkende PR-bom. Kun je het je veroorloven om een tool te gebruiken die, zoals recent is gebleken, zomaar Elon Musk op X een antisemitische tirade afstak? Voor de meeste merken is het antwoord simpelweg nee. De onvoorspelbaarheid is geen feature, maar een fundamentele zwakte voor zakelijk gebruik.
De Kloof tussen Belofte en Realiteit: Terwijl Musk roept dat zijn AI slimmer is dan een promovendus, geeft hij in dezelfde adem toe dat de tools “nog steeds primitief zijn” en “soms gezond verstand missen”. Belangrijker nog: xAI heeft, in tegenstelling tot concurrenten, geen technisch rapport gepubliceerd om de claims te staven. Voor serieuze bedrijven is dat een enorme rode vlag. Het is alsof een autofabrikant een nieuwe motor aanprijst zonder testresultaten te delen.
De strategie van xAI is duidelijk: Grok diep integreren in het X-ecosysteem. Voor bedrijven die sterk afhankelijk zijn van X kan dit in de toekomst een soort gedwongen huwelijk worden, waarbij je bijna niet om Grok heen kunt voor advertenties, data-analyse of klantinteractie.
De kern is simpel: Grok 4 is een fascinerend, potentieel krachtig model, verpakt in de chaotische en controversiële realiteit van Elon Musk. Het is een technologische belofte met een gigantisch financieel en reputatierisico. Voorlopig is de kernvraag niet óf de technologie van Grok 4 krachtig is, maar of je als bedrijf bereid bent de gok te wagen op de onvoorspelbaarheid van Musk zelf.
De Browseroorlog 2.0: OpenAI en Perplexity openen de aanval op Google (en op jouw website)
Al twintig jaar werkt het internet volgens een simpele, bijna onwrikbare wet: Google is de poortwachter. Elke zoekopdracht, elke klik en een groot deel van de online advertentie-economie stroomt door de systemen van het bedrijf in Mountain View. Je bouwt een website, optimaliseert die voor Google, en hoopt op een stroom bezoekers.
Maar aan dat tijdperk komt mogelijk een abrupt einde. In wat nu al de belangrijkste ontwikkeling van 2025 lijkt te worden, openen OpenAI en AI-zoekmachine Perplexity een frontale aanval op het hart van Googles imperium: de browser.
Perplexity lanceerde deze week Comet, en OpenAI staat op het punt zijn eigen AI-browser te introduceren. Dit zijn geen doorsnee alternatieven voor Chrome of Safari. Ze zijn ontworpen om de fundamentele logica van het internet te veranderen. Hun doel: de klik vermoorden.
In plaats van je een lijst met tien blauwe links te geven, voeren deze browsers taken voor je uit. Ze zijn gebouwd rond agentic AI: AI-systemen die niet alleen antwoorden, maar autonoom handelen. Stel je voor dat je je browser vraagt: "Boek voor mij de beste en goedkoopste parkeerplek bij Schiphol voor volgende week." De browser vergelijkt dan zelf opties, leest reviews, vult formulieren in en presenteert je de beste keuze, zonder dat jij ook maar één website hoeft te bezoeken. Dit is het einde van de klik zoals we die kennen.
Wat dit extra interessant maakt, is de timing en de strategie. Dit is de volgende logische stap in de AI-wapenwedloop. Na de chatbots realiseren partijen als OpenAI zich dat ze een directe lijn naar de gebruiker nodig hebben om de meest waardevolle grondstof te verzamelen: data over ons online gedrag. De browser is daarvoor de ultieme toegangspoort. Dat OpenAI recentelijk sleutelfiguren van het oorspronkelijke Google Chrome-team heeft aangenomen, en zelfs openlijk interesse toonde in het kopen van Chrome als de antitrustzaak Google daartoe zou dwingen, toont aan hoe serieus deze ambitie is.
Voor Nederlandse ondernemers en professionals zijn de gevolgen gigantisch. Dit gaat veel verder dan een nieuwe tool; het is een aardverschuiving die de fundamenten van online ondernemen raakt.
Het einde van traditionele SEO. Bedrijven die hun omzet bouwen op organisch verkeer via Google, moeten zich ernstig zorgen maken. Als gebruikers antwoorden en diensten direct via hun browser-assistent krijgen, waarom zouden ze dan nog doorklikken naar jouw website? Dit is het concept van disintermediatie in zijn puurste vorm: de AI-agent plaatst zich tussen jou en je klant.
De focus verschuift naar 'actionable data'. De vraag is niet langer: "Hoe hoog rank ik in Google?", maar: "Kan een AI-agent mijn product of dienst begrijpen en boeken?" Dit betekent dat gestructureerde data, API's en directe integraties met AI-platformen belangrijker worden dan de perfecte blogpost. Je hele online aanwezigheid moet 'machine-leesbaar' en 'actie-gericht' worden.
Een nieuwe strijd om het platform. De winnaar van de browseroorlog bezit de meest complete dataset over consumentengedrag ooit. Bedrijven zullen moeten kiezen op welke ecosystemen ze hun diensten bouwen, vergelijkbaar met de keuze tussen een app voor iOS of Android.
Natuurlijk is dit geen gelopen race. De technologie is veelbelovend, maar wankel. Een recente test van Perplexity's Comet laat zien waar de zwakke plek zit. Toen de AI-assistent de opdracht kreeg een parkeerplek te boeken, 'hallucineerde' het systeem en vulde het compleet verkeerde data in. Voor simpele taken werkt het, maar voor complexe opdrachten is de betrouwbaarheid nog ver te zoeken.
De echte ‘catch’ zit echter dieper. Om deze assistenten te laten werken, moet je ze een angstaanjagende hoeveelheid toegang geven tot je digitale leven: het recht om je e-mails te lezen, je agenda te beheren, je contacten te zien en zelfs te zien wat je op je scherm doet. De belofte van gemak komt met een extreem hoge prijs op het gebied van privacy.
De conclusie is hard maar helder. Het tijdperk waarin je je online strategie primair op Google richtte, loopt op zijn einde. De opkomst van AI-browsers dwingt een fundamentele herbezinning af. Voor ondernemers betekent dit concreet dat de focus nu moet verschuiven van het optimaliseren voor zoekmachines naar het optimaliseren voor AI-agenten. Dat begint bij het op orde brengen en structureren van je bedrijfsdata, zodat een machine ermee aan de slag kan.
McDonald's AI-blunder: Wachtwoord '123456' lekt data van 64 miljoen sollicitanten
Stel je voor: je bent McDonald's, een van de grootste werkgevers ter wereld. Om het wervingsproces te moderniseren, zet je een AI-chatbot in, genaamd ‘Olivia’. Ze screent kandidaten, verzamelt persoonsgegevens en neemt zelfs persoonlijkheidstests af. Klinkt efficiënt, toch? Totdat blijkt dat dit hypermoderne systeem beveiligd is met een wachtwoord dat zelfs in 1995 al een grap was: 123456.
Je verzint het niet, maar dit is precies wat er gebeurde. Eind juni onthulden security-onderzoekers Ian Carroll en Sam Curry dat ze binnen 30 minuten volledige toegang hadden tot de backend van het rekruteringsplatform van McDonald's. De boosdoener was de AI-leverancier, Paradox.ai, die een testaccount had laten slingeren met een lachwekkend zwak wachtwoord en zonder enige vorm van twee-factor-authenticatie.
Eenmaal binnen ontdekten de onderzoekers een tweede, minstens zo cruciale fout. Door simpelweg een ID-nummer in een webadres aan te passen, konden ze de gegevens van willekeurige andere sollicitanten inzien. Deze kwetsbaarheid, bekend als een Insecure Direct Object Reference (IDOR), gaf hen toegang tot de namen, e-mailadressen en telefoonnummers van potentieel 64 miljoen mensen die ooit bij McDonald's solliciteerden.
Dit incident is meer dan een pijnlijk en gênant verhaal. Het legt een fundamenteel probleem bloot in de huidige AI-adoptiegolf. In wat een Australische cyber-expert treffend omschreef als een 'goudkoorts' om nieuwe AI-technologie te implementeren, worden de meest basale veiligheidsregels massaal over het hoofd gezien.
Voor ondernemers en professionals zijn de lessen hier glashelder:
Jouw AI-leverancier is jouw zwakste schakel. McDonald's wees direct met de vinger naar de leverancier, maar voor de buitenwereld is het McDonald's dat de data van sollicitanten lekte. Wanneer je een proces uitbesteedt aan een AI-partner, besteed je ook een deel van je reputatie uit. Een grondige doorlichting van de beveiliging van je leveranciers is geen luxe, maar een absolute noodzaak.
De AI-hype verblindt. De ironie is pijnlijk. We maken ons zorgen over de existentiële risico's van superintelligentie, maar de echte, directe schade komt voort uit menselijke nalatigheid. Het vergeten van een testaccount of het niet afdwingen van sterke wachtwoorden zijn fouten die niets met AI te maken hebben, maar alles met slechte bedrijfsprocessen.
Slechte tech is een dubbel verlies. Wat dit verhaal extra pijnlijk maakt, is dat de AI-chatbot ‘Olivia’ al een slechte reputatie had. Nog voor het datalek bekend werd, stonden er al klachten op Reddit over onzinnige antwoorden van de bot. Het bedrijf investeerde dus in een tool die niet alleen onveilig was, maar ook een frustrerende ervaring bood aan potentiële werknemers.
De blootgelegde data is bovendien een goudmijn voor oplichters. Met namen, e-mailadressen en de wetenschap dat iemand op zoek is naar werk, wordt een overtuigende phishing-mail – bijvoorbeeld een verzoek om bankgegevens voor de salarisadministratie – een fluitje van een cent.
De kern van dit debacle is simpel. De race om AI te omarmen mag nooit ten koste gaan van fundamentele, bijna saaie, digitale veiligheid. Voor Nederlandse ondernemers is dit een harde waarschuwing: controleer de sloten op de digitale deur van je leveranciers voordat je hun AI-droom koopt. Het uitbesteden van technologie is het uitbesteden van uitvoering, niet van verantwoordelijkheid.
The Shortlist
AWS opent binnenkort een marktplaats voor AI-agenten, met Anthropic als een van de eerste partners, waardoor bedrijven direct AI-oplossingen kunnen installeren en de adoptie van agentic AI wordt versneld.
Super Micro breidt zijn productiecapaciteit in Europa, inclusief Nederland, fors uit om te voldoen aan de explosieve vraag naar AI-servers, wat de aanvoerketen voor Europese bedrijven kan versterken.
YouTube pakt vanaf 15 juli in massa geproduceerde en repetitieve content aan, een directe reactie op de toename van 'AI-slop', wat de inkomsten van videomakers en marketeers die op AI leunen kan beïnvloeden.
Luciano Currie
- The HUMAN Loop