ChatGPT plant nu je vakantie met Expedia | Waarom jij deze nieuwe apps (nog) niet kunt gebruiken
De dure AI-fout van Deloitte, SoftBank’s $5,4 miljard gok op robots en Google’s zelfreparerende AI
OpenAI heeft 800 miljoen wekelijkse gebruikers en kondigde deze week aan dat je nu rechtstreeks in ChatGPT je vakantie kunt plannen met Expedia of een playlist maken met Spotify. Op het eerste gezicht klinkt dat als een leuke gimmick, maar vergis je niet.
Dit is het moment waarop ChatGPT veranderd van een slimme chatbot naar een besturingssysteem voor het internet. OpenAI valt frontaal aan op het domein dat nu wordt gedomineerd door Google en de app stores. Ze willen de plek bezitten waar jij als consument communiceert met diensten en producten. Voor Nederlandse ondernemers betekent dit dat de strijd om de klant op een volledig nieuwe manier gevoerd gaat worden.
In deze editie:
Waarom OpenAI’s nieuwe app-integraties een frontale aanval zijn op Google en wat dit betekent voor jouw positie in de digitale keten
De peperdure AI-blunder van Deloitte in Australië en waarom goede kwaliteitscontrole nu crucialer is dan ooit
SoftBank’s gok van $5,4 miljard op ‘Physical AI’ en de verschuiving van software naar slimme hardware
Hoe Google’s zelf-reparerende AI de toekomst van softwareonderhoud volledig automatiseert
ChatGPT wordt een besturingssysteem (en dat is groter nieuws dan je denkt)
Laten we beginnen met een getal dat je even moet laten bezinken: 800 miljoen wekelijkse gebruikers. Dat is de schaal waarop ChatGPT op dit moment opereert. Tegen die achtergrond kondigde OpenAI deze week tijdens hun DevDay conferentie aan dat je nu je vakantie kunt plannen met Expedia of een playlist kunt maken met Spotify, rechtstreeks in de chat.
Op het eerste gezicht klinkt dat als een leuke gimmick. Maar vergis je niet. Dit is geen simpele feature-update. Dit is een strategische kernbom. OpenAI is bezig ChatGPT om te vormen van een slimme chatbot tot een nieuw soort besturingssysteem voor het internet.
De aankondiging bestond uit twee delen. Ten eerste, Apps in ChatGPT. In plaats van losse, onhandige GPTs in een aparte store, worden applicaties nu diep geïntegreerd in de gesprekken. Vraag je om een vlucht naar Berlijn, dan kan ChatGPT de interactieve kaart van Booking.com tonen. Vraag je om een presentatie, dan wordt Canva geactiveerd. De app komt naar jou toe, in plaats van andersom.
Ten tweede, en misschien nog wel belangrijker, is er AgentKit. Dit is de gereedschapskist waarmee ontwikkelaars deze AI-agenten kunnen bouwen en inzetten. Het is de boodschap van OpenAI aan de wereld: ons platform is open. Kom bouwen, en krijg toegang tot onze 800 miljoen gebruikers.
Wat hier gebeurt, is een frontale aanval op de gevestigde orde. OpenAI wil niet langer alleen het ‘brein’ leveren; het wil de hele interactielaag bezitten. De plek waar jij als gebruiker communiceert met diensten en producten. Dat is het domein dat nu wordt gedomineerd door Google (via zoeken) en Apple en Google (via app stores). OpenAI zegt: die tijd is voorbij. De toekomst is conversationeel.
Voor ondernemers en professionals betekent dit een paar concrete dingen:
Een nieuw slagveld voor e-commerce. Dit is niet langer alleen een strijd om de hoogste ranking in Google. Binnenkort vragen consumenten niet meer waar ze een product kunnen kopen, maar vragen ze ChatGPT om het te kopen. Dit maakt van ChatGPT een nieuw slagveld voor e-commerce, een zogenaamde ‘super-aggregator’ die bepaalt welke diensten de klant te zien krijgt. Als jouw bedrijf niet als ‘agent’ aanwezig is, besta je straks misschien niet meer.
De opkomst van de AI-agent ontwikkelaar. Met AgentKit creëert OpenAI een compleet nieuw vakgebied. De vraag verschuift van het bouwen van websites of mobiele apps naar het bouwen van slimme, autonome agenten die taken kunnen uitvoeren. Voor Nederlandse tech-bedrijven en ontwikkelaars is dit een enorme kans om voorop te lopen.
De interface verdwijnt. We zijn gewend aan grafische interfaces met knoppen en menu’s. Dit model gaat op de schop. De interactie wordt vloeibaar en gebaseerd op taal. Productontwerp gaat fundamenteel veranderen: hoe functioneert jouw dienst als een gesprekspartner?
Maar, en dit is een flinke ‘maar’. Al deze mooie functionaliteit is voorlopig nog niet beschikbaar in de EU. Waarschijnlijk vanwege de strenge regelgeving hier. Dat geeft ons even ademruimte, maar het legt ook de diepere, ongemakkelijke vragen bloot.
Want hoe gaat ChatGPT straks kiezen welke app het aanraadt als je om een taxi vraagt: Uber of een lokale concurrent? Mogen bedrijven betalen voor een voorkeurspositie, waardoor de meest relevante app plaatsmaakt voor de hoogste bieder? En wat betreft privacy? OpenAI stelt dat ontwikkelaars alleen de ‘minimaal benodigde data’ mogen verzamelen, een definitie die zo rekbaar is als kauwgom. Het risico is dat ChatGPT verandert in een ondoorzichtige poortwachter waar je als bedrijf flink voor moet betalen om überhaupt gezien te worden.
OpenAI is niet langer alleen een modelbouwer, maar een platformbouwer. Ze creëren een ecosysteem waarin de strijd om de klant op een volledig nieuwe manier gevoerd zal worden. Voor Nederlandse ondernemers is de EU-vertraging geen excuus om achterover te leunen. Het is een signaal om je nu voor te bereiden op een toekomst waarin je bedrijf geen app of website meer is, maar een agent in een gesprek.
Het AI-paradox van Deloitte: een peperdure blunder en een gok van miljarden
Je verzint het niet. Een van de grootste consultancybedrijven ter wereld, Deloitte, wordt gedwongen een deel van de betaling voor een peperduur rapport aan de Australische overheid terug te storten. De reden? Het document van bijna 400.000 dollar stond vol met fouten die typisch zijn voor een ongecontroleerde AI: verzonnen quotes van een rechter, verwijzingen naar academische papers die niet bestaan en bronnen die uit de lucht gegrepen waren.
De blamage kwam aan het licht nadat een scherpe academicus, Chris Rudge, de ‘hallucinaties’ opmerkte en aan de bel trok. Het rapport, dat notabene de IT-systemen van de Australische sociale dienst moest doorlichten, was deels geproduceerd met Azure OpenAI GPT-4o. De fouten waren zo knullig dat een Australische senator scherp opmerkte dat Deloitte geen AI-probleem heeft, maar een ‘human intelligence problem’.
Dit incident is meer dan een pijnlijke uitglijder. Het is een perfect symptoom van de spagaat waarin veel grote bedrijven zich bevinden. De druk om AI te omarmen en efficiëntie te tonen is gigantisch. Tegelijkertijd ontbreken de processen, de training en de cultuur om de output van diezelfde AI kritisch te controleren.
Wat dit extra interessant maakt, is de timing. Op vrijwel dezelfde dag dat het nieuws over deze afgang naar buiten kwam, kondigde Deloitte met veel bombarie een enorme samenwerking aan met Anthropic. Het doel: de AI-chatbot Claude uitrollen naar alle 470.000 medewerkers wereldwijd. Er wordt zelfs een Center of Excellence opgetuigd om de adoptie te versnellen. De boodschap is duidelijk: we gaan vol voor AI, ondanks de recente flaters.
Voor Nederlandse ondernemers en professionals legt dit een paar cruciale lessen bloot:
Pas op voor de ‘AI-façade’. Het is verleidelijk om met AI-tools te pronken, maar als je interne kwaliteitscontrole niet op orde is, creëer je een enorm reputatierisico. Je merk is maar zo sterk als de zwakste, ongecontroleerde AI-output. Vraag je af: is ons team getraind om AI kritisch te bevragen, of alleen om prompts in te voeren?
De echte kosten zitten in verificatie. De efficiëntiewinst van AI is snel verdampt als je de tijd die nodig is voor fact-checking en validatie niet meerekent. Voor hoogwaardige kenniswerk, zoals juridisch advies of strategische rapporten, is een menselijke expert die de output controleert geen luxe, maar een absolute noodzaak. De kosten van een fout zijn vaak veel hoger dan de besparing.
De ‘human loop’ is niet onderhandelbaar. Dit voorval is het schoolvoorbeeld van een gebroken proces. Een consultant heeft te veel vertrouwen gehad in de technologie en de cruciale, menselijke controle achterwege gelaten. De belangrijkste vaardigheid is niet langer het vinden van informatie, maar het valideren ervan.
De kern van het verhaal is de kloof tussen de strategie in de bestuurskamer en de realiteit op de werkvloer. Terwijl de top van Deloitte miljarden investeert in de volgende generatie AI, struikelen teams over de basisprincipes van de huidige generatie. Het laat zien dat het implementeren van AI veel meer is dan een technologische uitdaging; het is een verandering in cultuur en processen.
De les van Deloitte is geen argument tegen AI. Het is een wake-up call. Het bewijst dat de echte voorsprong niet komt van de tool zelf, maar van de robuuste, mensgerichte processen die je eromheen bouwt. De focus moet liggen op het versterken van de kwaliteitscontrole, niet op het blindelings opschalen van de technologie.
SoftBank’s gok van $5,4 miljard op ‘Fysieke AI’
Het Japanse tech-conglomeraat SoftBank heeft zojuist met een duizelingwekkende $5,4 miljard gesmeten om de robotica-tak van het Zwitserse ABB te kopen. Topman Masayoshi Son noemt het de start van een nieuw tijdperk: dat van ‘Physical AI’. In normaal Nederlands: AI verlaat de cloud en krijgt handen en voeten.
Dit is geen subtiele verschuiving, dit is een tektonische plaat die beweegt. Decennialang draaide de tech-wereld om software, data en algoritmes. Fysieke producten werden gezien als ‘domme’ hardware. Die tijd is voorbij.
SoftBank koopt met ABB Robotics een industrieel zwaargewicht dat al jaren de robotarmen levert aan fabrieken van onder andere BMW. Het is een gevestigde speler, maar met een omzet die vorig jaar licht daalde. SoftBank ziet hier dus geen snelle winst, maar een strategische overname om een fundament te leggen voor wat zij zien als de volgende fase van AI.
Deze aankoop past perfect in hun strategie. SoftBank investeert in vier pijlers die volgens hen de toekomst bepalen: AI-chips, AI-datacenters, duurzame energie en, jawel, AI-robots. De visie is om een ecosysteem te bouwen waarin hyperintelligente AI (Artificial Super Intelligence, of ASI) de fysieke wereld kan aansturen.
Wat betekent dit concreet voor jou als ondernemer of professional?
De concurrentiestrijd verschuift. De komende jaren ga je niet meer primair concurreren met lagelonenlanden, maar met volledig geautomatiseerde fabrieken en magazijnen die 24/7 draaien. ‘Physical AI’ gaat over robots die niet alleen programmering volgen, maar die kunnen ‘zien’, leren en zich aanpassen aan veranderende omstandigheden. Dit heeft impact op de maakindustrie, logistiek, landbouw en de bouw.
Kapitaal zoekt hardware. De geldstromen van investeerders, die jarenlang bijna uitsluitend naar software- en SaaS-bedrijven vloeiden, zullen steeds vaker hun weg vinden naar bedrijven die slimme hardware bouwen. Voor Nederlandse startups en scale-ups liggen hier enorme kansen. Denk aan autonome kassen, slimme sorteercentra of robots voor precisielandbouw.
Je belangrijkste data ligt niet meer online. De meest waardevolle data is straks niet meer alleen de kliks op je website, maar de operationele data van je fysieke processen. Elke beweging van een robotarm, elke meting van een sensor in je productiehal wordt een bron van informatie om efficiënter te worden. Bedrijven die hun fysieke wereld digitaliseren, bouwen een moeilijk te kopiëren voorsprong op.
Natuurlijk moet je dit nieuws met een korreltje zout nemen. Masayoshi Son staat bekend om zijn wilde visies die soms spectaculair mislukken. Zijn vorige robot-avontuur, de mensachtige robot Pepper, werd een commerciële flop. Bovendien betaalt SoftBank een forse prijs voor een bedrijfsonderdeel met een licht dalende omzet. Het succes hangt volledig af van de vraag of ze de degelijke, maar wat traditionele, industriële robots van ABB écht kunnen versmelten met de nieuwste AI-technologie. De integratie van al hun verschillende robotica-investeringen in één werkend geheel wordt een gigantische opgave.
De kern is echter onmiskenbaar: de scheiding tussen de digitale en de fysieke wereld verdwijnt. Voor Nederlandse ondernemers is dit een helder signaal. Het is tijd om je eigen fysieke processen niet langer als een kostenpost te zien, maar als een strategische databron die wacht om geactiveerd te worden.
Google’s AI jaagt op z’n eigen fouten (en lost ze op)
Elk bedrijf dat software bouwt of gebruikt, kent de cyclus: er wordt een kwetsbaarheid ontdekt, ontwikkelaars moeten alles laten vallen, en er volgt een race tegen de klok om een patch te maken en uit te rollen. Het is een duur, reactief en eindeloos kat-en-muisspel.
Die realiteit staat op het punt om fundamenteel te veranderen. Google DeepMind heeft namelijk CodeMender onthuld, een AI-agent die niet alleen fouten in code opspoort, maar ze ook zelfstandig analyseert, repareert en een patch voorstelt.
Dit is geen verre toekomstmuziek. CodeMender heeft de afgelopen maanden al 72 security-fixes ingediend bij diverse open-sourceprojecten, waarvan sommigen miljoenen regels code bevatten. Het systeem duikt in de code, analyseert crash-rapporten, gebruikt een debugger om de kernoorzaak te vinden en schrijft vervolgens de oplossing.
Wat dit extra interessant maakt, is de reden waarom Google dit nu bouwt. AI-systemen als OSS-Fuzz zijn de afgelopen jaren zo extreem goed geworden in het vinden van kwetsbaarheden, dat menselijke ontwikkelaars het tempo van repareren simpelweg niet meer kunnen bijbenen. We hebben dus een AI-gedreven probleem gecreëerd, dat nu opgelost moet worden door een andere, slimmere AI. Dit is een voorbode van een nieuwe fase in softwareontwikkeling, waarin autonome systemen een centrale rol gaan spelen in onderhoud.
Voor ondernemers en professionals betekent dit een aantal concrete verschuivingen:
Van reactieve kostenpost naar proactieve bewaking. In plaats van te betalen voor paniekerige ‘all hands on deck’-sessies na een incident, verschuift de focus naar een systeem dat je codebase continu versterkt. Google geeft zelf het voorbeeld van een kritieke fout in de libwebp-bibliotheek. Die fout werd misbruikt in de beruchte Blastpass-aanval op iPhones. CodeMender had zo’n type fout preventief kunnen verhelpen.
Ontwikkelaars worden managers van AI-agenten. De dagtaak van een senior developer zal minder bestaan uit het handmatig opsporen van een foutieve pointer en meer uit het controleren en goedkeuren van door AI voorgestelde oplossingen. Hun waarde verschuift van pure codering naar architectuur, strategie en het toezicht houden op een team van digitale collega’s.
De lat voor softwarekwaliteit gaat omhoog. Als je concurrenten hun software automatisch laten onderhouden en beveiligen, kunnen ze sneller innoveren en bieden ze een veiliger product. Handmatig en reactief onderhoud wordt op termijn een competitief nadeel.
Maar er is natuurlijk een ‘maar’. De reden dat Google hierover publiceert als een onderzoeksproject en het nog niet als commercieel product aanbiedt, is veelzeggend. Momenteel wordt elke door CodeMender gegenereerde patch nog door een menselijke expert van Google gecontroleerd voordat deze wordt ingediend. De technologie is veelbelovend, maar het vertrouwen is er nog niet.
De verborgen complexiteit zit niet in het repareren van een duidelijke bug, maar in de garantie dat de reparatie geen onverwachte, nieuwe problemen introduceert. Een foutieve patch kan een heel systeem platleggen of, erger nog, een subtielere, nieuwe kwetsbaarheid creëren. De vraag wie er aansprakelijk is als een AI-agent een kritieke fout maakt, is voorlopig onbeantwoord en de voornaamste drempel voor brede adoptie.
De kern van dit nieuws is niet dat AI nu perfecte code schrijft, maar dat de trend onmiskenbaar is: de toekomst van softwareonderhoud is geautomatiseerd. De techniek zal de komende jaren worden ingebouwd in platforms als GitHub en GitLab.
Voor Nederlandse bedrijven is dit het signaal om nu al te investeren in een cultuur van geautomatiseerd onderhoud. Begin met de tools die er al zijn voor testen en monitoring. De stap naar een AI die het werk grotendeels overneemt, is dan geen schok, maar een logische evolutie.
The Shortlist
1Password introduceert Secure Agentic Autofill, een beveiligingsfunctie voor AI-agenten die op het web taken uitvoeren. De tool voorkomt dat inloggegevens worden blootgesteld aan het taalmodel door credentials pas na expliciete menselijke goedkeuring in te voeren, een essentiële stap voor bedrijven die AI-assistenten veilig willen inzetten.
Paid en GitLaw lanceren een open-source Master Services Agreement die speciaal is ontworpen voor AI-agenten. Dit juridische raamwerk pakt de aansprakelijkheid voor autonome acties en de nauwkeurigheid van AI-outputs aan, problemen waar standaard SaaS-contracten geen antwoord op hebben.
Google breidt uit zijn no-code AI app-bouwer Opal naar 15 nieuwe landen. Met Opal kunnen gebruikers zonder programmeerkennis mini-apps bouwen via tekst-prompts, wat de drempel voor het ontwikkelen van eigen AI-tools aanzienlijk verlaagt voor ondernemers.
Einride haalt op 110 miljoen dollar om de uitrol van zijn zelfrijdende elektrische vrachtwagens te versnellen. De investering, met klanten als Coca-Cola en Lidl, onderstreept de groeiende commerciële toepassing van autonome AI in de logistieke sector.